Podatek dochodowy w Hiszpanii – zasady opodatkowania i stawki
Podatki w Hiszpanii stanowią ciekawy temat dla osób, które chcą w tym kraju prowadzić własną firmę, ale też dla tych, którzy chcą tutaj po prostu zamieszkać i się zatrudnić. Sam system podatkowy nie wydaje się być zbyt skomplikowany, trzeba jednak wiedzieć o kilku podstawowych zasadach, które będą nas dotyczyć. Dobrze jest zacząć od początku dowiadując się, kto w Hiszpanii jest określany jako rezydent i nierezydent i jakie niesie to za sobą konsekwencje.
Czym jest rezydencja na terenie Hiszpanii?
Hiszpański system podatkowy zakłada, że nierezydenci muszą płacić tylko i wyłącznie ten podatek, który dotyczy dochodów, jakie osiągnęli oni na terenie Hiszpanii. Inaczej wygląda sytuacja w przypadku osób, które podlegają rezydencji podatkowej. Rezydentem staje się automatycznie osoba, która zamieszkuje na terenie Hiszpanii 183 dni w danym roku kalendarzowym, posiada centrum swoich interesów w tym kraju (chodzi tutaj chociażby o prowadzenie firmy) lub też posiada rodzinę mieszkającą w Hiszpanii.
Jak można podzielić system podatkowy w Hiszpanii?
Podatki dzielą się na podatki bezpośrednie i pośrednie. Do tych bezpośrednich możemy zaliczyć podatek dochodowy, a podatkiem pośrednim jest na przykład podatek VAT, który opłacamy przy okazji zakupu różnych dóbr. Podatki można tez podzielić na centralne i lokalne. Te drugie mogą różnić się w zależności od tego, jaki region Hiszpanii zamieszkujemy.
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Ten rodzaj podatku dotyczy zarówno rezydentów jak i nierezydentów i jest podatkiem progresywnym, który jest zależny od wysokości uzyskanych dochodów.
Zestawienie stawek podatkowych od osób fizycznych w Hiszpanii w 2025 roku:
| Dochód w euro | Stawka podatkowa |
| do 12 450 | 19% |
| od 12 451 do 20 200 | 24% |
| od 20 201 do 35 200 | 30% |
| od 35 201 do 60 000 | 37% |
| od 60 000 do 300 000 | 45% |
| od 300 001 i więcej | 47% |
Ulgi podatkowe, z których można skorzystać
W przypadku podatku od osób fizycznych istnieje możliwość skorzystania z prawnie przewidzianych ulg i odliczeń. Dotyczą one rodziców, którzy wychowują dzieci, osób, które nabyły pierwsze mieszkanie czy też dokonały darowizny na cele charytatywne.
Czy podatek trzeba płacić zawsze?
Za niepłacenie podatków naliczana jest grzywna, odsetki, a nawet w skrajnych przypadkach konfiskata mienia. Podatki są więc obowiązkowe i chronione prawnie, a nieznajomość prawa nie stanowi żadnego usprawiedliwienia. Warto jednak wiedzieć także o ustalonej kwocie dochodu wolnej od podatku. Można z niej skorzystać w przypadku stosunkowo niskich dochodów osiągniętych w danym roku. Dla osób do 65 roku życia wynosi ona 5 700 euro, od 66 a 74 roku życia wynosi 6 900 euro, a powyżej 75 roku życia 8 300 euro.
System podatkowy w Hiszpanii a osoby prawne
Osoby prawne są zobowiązane odprowadzać podatek od prowadzonej działalności gospodarczej. Ten temat najczęściej interesuje te osoby, które noszą się z myślą o tym, aby otworzyć na terenie państwa hiszpańskiego własne przedsiębiorstwo. Standardowym opodatkowaniem takich podmiotów jest stawka 25% od podstawy opodatkowania. Niższa, preferencyjna stawka na poziomie 15% przysługuje nowym podmiotom w pierwszym oraz następnym okresie podatkowym. Małe firmy mogą skorzystać także z obniżonej stawki podatkowej na poziomie 23% w sytuacji, kiedy w poprzednim roku ich dochód nie przekroczył 1 miliona euro.
Ulgi i odliczenia, z których można skorzystać
Dotyczą one możliwości odliczenia sobie części wydatków dotyczących takich obszarów jak inwestowanie w tworzenie nowych miejsc pracy, badania i rozwój czy też w produkcje audiowizualne.
Podatek od zysków kapitałowych
Ten rodzaj podatku dotyczy tylko i wyłącznie nierezydentów, którzy uzyskali zyski kapitałowe na terenie kraju, czyli dzięki działalności na terenie Hiszpanii. W przypadku obywateli Unii Europejskiej oraz EOG jest to stawka 19%, a dla osób spoza Unii i EOG stawka wynosi 24%. Osoba, która nie jest rezydentem, a która faktycznie uzyskała dochód jest zobligowana do złożenia odpowiednich dokumentów. Deklaracja podatkowa musi zostać złożona do czasu 1 miesiąca od daty uzyskania dochodu.
Kwestia podwójnego opodatkowania
Bardzo ważną kwestią jest ustalenie rezydencji w Polsce lub w Hiszpanii, zwłaszcza, jeśli przeprowadzamy się za granicę w trakcie roku, a nie (jakby było to w sytuacji idealnej) 1 stycznia. Dobrze jest rozumieć, czym w praktyce jest rezydencja podatkowa w Hiszpanii. Na mocy podpisania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Hiszpanią a Polską jest to stosunkowo proste, trzeba jednak mieć na względzie, że podatki w Hiszpanii są wyższe. Chcąc stać się rezydentem w Hiszpanii trzeba po prostu dokonać rejestracji w Urzędzie Skarbowym, co automatycznie rozwiązuje problem podwójnego opodatkowania. Aby móc dokonywać różnego rodzaju operacji urzędowych w Hiszpanii konieczne jest wyrobienie sobie numeru identyfikacji podatkowej. Określa się go skrótem N.I.E. Można o niego wnioskować z Polski lub też będąc już na terenie Hiszpanii.
Podatki lokalne - czym są w praktyce?
Poza podatkami o charakterze centralnym trzeba także znać podatki regionalne. Terytorium Hiszpanii charakteryzuje się sporą decentralizacją, a poszczególne regiony cieszą się stosunkowo dużą autonomią. Ma więc spore znaczenie w jakim miejscu żyjemy, pracujemy czy prowadzimy firmę. Do podatków o charakterze regionalnym możemy zaliczyć:
- Podatek od nieruchomości, który zależy od wartości nieruchomości, a dotyczy także gruntów. Podatkiem fakultatywnym jest natomiast podatek od wzrostu wartości gruntów miejskich, który uiszcza się przy okazji sprzedaży nieruchomości.
- Podatek od posiadania pojazdu zarejestrowanego na terenie danej gminy.
- Podatek od prowadzonej działalności gospodarczej.
- W zależności od regionu może to być także podatek od realizacji projektów budowlanych wymagających pozwolenia, podatek od wywozu śmieci.
Jak widać, hiszpański system podatkowy jest przejrzysty. Znając obowiązujące przepisy można spokojnie podejmować zróżnicowaną działalność na terenie Hiszpanii. W bardziej skomplikowanych sprawach warto zasięgnąć konsultacji doradcy podatkowego.